STN festival 2010
Geen wedstrijden bij het STN festival dit jaar, wel veel leuke workshops. Cora en ik reisden er met de trein naartoe. Ik zal jullie vertellen wat ik heb geleerd, misschien heeft iemand er iets aan.
Ben de Roo hield een lezing over ademhaling. In begrijpelijke woorden zette hij uiteen waarom het belangrijk is te blijven ademhalen. Op de juiste manier! Doe het rustig, door de buik, en zowel in als uit door de neus. Het voorkomt veel klachten en alleen bij correcte ademhaling is het mogelijk je spieren volledig te ontspannen. Lukt het je bijvoorbeeld niet je schouders laag te houden, besteed dan aandacht aan je ademhaling.
Oscar Muňoz Galeano gaf de workshop ‘Chen stijl basis’. In simpele oefeningen, uitgelegd in Nederlands met een sappig Spaans accent, liet hij ons voelen hoe de zwaartekracht op ons lichaam werkt tijdens tai chi. Benen en bekken worden aangetrokken door de zwaartekracht en zijn stevig geworteld en zwaar, terwijl ons bovenlichaam verbonden is met het universum en licht is. Ergens op de scheidslijn van die twee ligt het ‘dan tien’. Specifiek aan de Chen stijl is dat dit centrum niet alleen rond gaat, zoals bij de Yang stijl, maar dat het heen en weer en van achter naar voren beweegt. Oscar maakte ons hiervan bewust door ons een pendel te laten visualiseren die tussen onze benen van links naar rechts van voor naar achteren beweegt. Zolang de oefeningen simpel bleven, kon ik de beweging van die pendel voelen in mijn dan tien. Later op de dag sprak ik een jongen die dezelfde workshop had gedaan. Hij voelde die pendel ook bij de ingewikkelder oefeningen. Misschien hebben mannen er van nature meer affiniteit mee…
Dit jaar bij de demonstraties geen drakendans en exotische disciplines, maar mooie uitvoeringen van sabel, zwaard, Chen stijl, tai chi boksen, fa jin en free step pushing hands.
Het praktisch nut van ‘single whip’ leerde ik van Laura Stone. Ik dacht dat het bij deze beweging gaat om een kaakslag met rechts en een duw met links. Dat had ik fout. Laura demonstreerde dat je je er op wel acht verschillende manieren mee kunt verdedigen. “In feite is single whip een vorm op zichzelf ”, zei ze. Ontwortelen is één van de applicaties. Laura ging voor me staan en vroeg me haar opzij te duwen. Ze is vrij klein, dus ongenuanceerd duwen, trekken en sjorren leek me voldoende. Ook dat had ik fout – met een dubbeldeurs koelkast is meer aan te vangen.
Laura legde uit dat ontwortelen via single whip een subtiele beweging is waarbij het gaat om het voelen van de tegenstander in plaats van kracht te gebruiken. Leidt de tegenstander heel licht naar rechts, en vloer hem links zodra hij beweegt. Draai pas als je tegenstander dat doet. We oefenden met voetenstand, gewichtsverdeling, draai en intentie. Daarna mocht ik Laura nogmaals trachten te verplaatsen. Ik had niet het idee dat ik werkelijk iets deed, maar Laura viel wel om. “Kijk, dat is tai chi…”, dacht ik, “voelen en subtiliteit. Wat ik doe hangt af van de ander, niet van mijn eigen indrukwekkende ideeën”.
Als tweede applicatie van de single whip leerde Laura ons ‘plukken’. Met je vogelbek. Als je het met rechts doet: langzaam de arm naar de vijand bewegen. Gewicht naar je linkervoet verplaatsen en rechtervoet iets naar binnen draaien. Pluk aan je tegenstander en houd even vast. Niet verder doordraaien met je voet en je lichaam. Tijdens het oefenen leek het meer op het irriteren van de tegenstander dan iets anders, totdat Laura de beweging op mij demonstreerde. Voor de zekerheid sloot ik mijn ogen. Ze plukte nauwelijks voelbaar aan mijn haar, maar onderhuids kon ik voelen dat deze beweging enorm afschrikt en wellicht daadwerkelijk schade aanricht als je dat zou willen.
’s Middags ging ik waaieren bij Judith van Drooge. Zij leerde ons het begin van de 32. Het is een leuke vorm waarbij je de waaier in de lucht gooit en springt (een sprong die op zichzelf staat, geen uiting van euforie omdat het je is gelukt de waaier te vangen).
Toen ik heel even om me heen keek, zag ik in één hoek van de zaal mensen ‘als een boom’ staan, achter me hoorde ik Cora schateren omdat ze vals speelde bij pushing hands, en in het midden van de zaal hield een frêle dame een zwaargebouwde man in een armklem. Wedstrijden of niet, de STN dag is een belevenis. Er gebeuren de raarste dingen en iedereen heeft lol.
Tot volgend jaar!
Désirée Kool-Bierenbroodspot