Een verhaal van een leerling

Wat betekent Tai-Chi voor mij persoonlijk? Veel. En misschien wel steeds meer. Mag ik het jullie vertellen?

Eens was ik een sterke vrouw die na een whiplash geen kracht meer had. Sporten was niet meer haalbaar..., dacht ik.Tai-Chi is veel minder zwaar... dacht ik.

Maar zelfs bij het 'staan als een boom', trilden mijn spieren als  riet in de wind. En de 'innerlijke kracht' van Tai Chi kon nog zo goed worden uitgelegd; als beginner merkte ik er nog niet veel van. Het leek soms meer zwoegen en zweten op basisbewegingen en passen die ik nog niet kon volgen...

Nu begin ik de rijkdom van de Tai-Chi steeds meer te ervaren. De rust van het mediteren. Het terugkeren van  sterke beenspieren (toch weer eens een minirok gaan dragen...) De mogelijkheden om de Chi op te roepen, te laten stromen en mezelf krachtiger voelen voor een zware werkdag: dat is nog eens pure winst! En de mogelijkheid om aan het eind van de dag weer uit mijn hoofd in m'n lijf te komen. Zweverig? Absoluut niet: puur training!

In de lessen van Gerard worden de toepassingen in de vechtsport zichtbaar. Dit te weten geeft 'pit' aan de rustige, vloeiende bewegingen. Onder het motto. Door zachtheid het harde overwinnen"

Dus voor de filosofen onder ons heeft Tai-Chi ook genoeg te bieden. Ik vraag mezelf nog steeds wel eens af hoe ik als pacifist in een vechtsport terecht ben gekomen...Toch maar eens meer gaan lezen over die vechtende monniken?

Tot slot mijn persoonlijke tip voor beginnende   Tai-Chi beoefenaars: Ontdek welke elementen van de Tai-Chi jou persoonlijk aanspreken. Oefen ook je doorzettingsvermogen en geduld. Je zult echt "beloond" worden.

Cora Telman.