Derde Shen weekend: vrouwenthee en voetmassages

Net als vorig jaar vierden we het Shen weekend op Kennemer Duincamping Bakkum. Op zaterdag waren we met z’n twintigen: vooral leden van de school maar ook familie.

We startten de dag met een kop thee en wafels met aardbeien en slagroom. Behalve gewone thee was er speciale: biologische ‘women’s energy’ en ‘women’s balance’. Niels moet daarvan hebben gedronken want tijdens de zwaardvorm begon hij ineens te multitasken, iets wat alleen vrouwen goed kunnen. Terwijl hij zijn zwaard liet zwaaien legde hij zoon Joeri de techniek uit van het vliegeren.

Dit jaar hadden we voor het eerst een massagesalon. In feite was het een gewone picknicktafel onder een partytent maar Karin had er iets bijzonders van gemaakt. Ze had een zacht matje over de tafel gelegd en er een kleine muziekinstallatie naast gezet. Begeleid door rustgevende muziek gaf ze voetmassages aan ieder die er aan toe was. Toen we merkten dat zelfs Jacco rustig werd van de massages, snelden we met z’n allen naar de tent om door Karin behandeld te worden.

Cora gaf workshops zwaardsparren met ongevaarlijke zwaarden, en de pushing handers hadden lol met pushen. Het is een feest voor iedereen om Gerard afwisselend bezig te zien tegen reuzen Jacco en Steven. Techniek versus lange armen. De fixed step vorm werd al vrij snel in de steek gelaten en de heren verplaatsten zich over drie kampeerplekken om elkaar tegen de grond te werken. Tussen de vechtende mannen dartelden de vier kinderen. Ze deden tikkertje, verstoppertje en renden heen en weer tussen de speeltuin en de limonade op één van de picknicktafels.

Het diner was zoals gewoonlijk heerlijk en overvloedig. Salades, zalmrolletjes, vers fruit, stokbrood, en hotdogs voor de kinderen. Nadat de gasten waren vertrokken bleven Karin, Ingrid, Paula, Steven en ik over. Wij bleven kamperen. Ik had tevoren bedenkingen over de aanwezigheid van Steven – zou hij het wel leuk vinden met ons? Het bleek geen probleem. Of we nou spraken over intieme vrouwendingen, over loslaten, over drijfzout… Steven gaat overal in mee. Dat komt doordat hij de tai chi principes ook in een gesprek tot uiting brengt. Hij absorbeert de gespreksstof, zinkt kalm in, brengt de energie bij ons terug, al dan niet met een draai, maar brengt ons – heer als hij is – nooit uit evenwicht. Het kan ook zijn dat hij gewoon veel women’s energy thee had gedronken…
Om half één ’s nachts bliezen we de kaars uit. We braken de partytent voor de helft af om te voorkomen dat het ding zich met hulp van windkracht zes zou promoveren tot vlieger en we keken nog even naar de sterren.

Zondag hebben we een strandwandeling gemaakt. De wind was beslist niet gaan liggen en in zee maakten kitesurfers de meest spectaculaire sprongen. We hebben een 24 gedaan maar dat viel niet mee. Het heeft weinig met tai chi van doen als je een single whip maakt terwijl je achterom kijkt naar een kitesurfer en in plaats van rustig uit te ademen ‘Woow, kijk die nou’ roept.

Voor de deelnemers aan dit weekend: fijn dat jullie er waren om jullie warmte te delen. Het doet mij plezier om te zien hoe ieder zijn eigen weg gaat op zo’n dag maar dat we tegelijkertijd een hechte groep vormen. Hoe verschillend we ook zijn, in tai chi zijn we gelijk!

Karin deelde bij het afscheid chocolaatjes en spreuken uit. Hier is de spreuk die ik trok: ‘Lijden komt voort uit verlangen naar dingen die we niet kunnen krijgen. Stop met verlangen en het lijden zal stoppen.’ Boeddha. Nou, dan heb ik nog een jaartje lijden te gaan want ik verlang nu al naar het vierde Shen weekend!

Désirée Kool-Bierenbroodspot

Er zijn inmiddels ook foto's toegevoegd. Klik hier