North Sea Tai Chi: ideale plek om te puzzelen!

Al twee jaar gaf Cora hoog op over het North Sea Tai Chi Festival in Spaarnwoude: een driedaags evenement dat ik volgens haar niet mocht missen. Dus ging ik een keer mee. Niet voor drie dagen, alleen de zaterdag.
Het festival werd gehouden op een beschut eilandje aan een meer. Honderd meter naar links speelden kinderen in het water en in de verte zagen we vliegtuigen landen. Op het terrein stond een grote partytent waar je schaduw vond, waar je je kon laten masseren en waar je koffie en thee kon krijgen. Voor de tent stonden banken en tafels in de zon.
Ik denk dat er zo’n tachtig deelnemers waren, waaronder mensen uit Duitsland en Belgie. De hele dag werden workshops gegeven van nogal uiteenlopende aard. Het was bijna niet te doen om een keuze te maken – teveel boeiende thema’s.

Zhao Qiu Rong liet me kennismaken met drie tai chi stijlen: Wu Hao, Wu en Sun. Die laatste stijl vond ik heel prettig om te doen omdat alles draait om cirkels: al lopend; met je handen; je armen en je hele lichaam.

In een workshop ‘tai chi in een vechtsituatie’ leerde ik van Dan Docherty dat Chinees boksen en Xing Yi (5-elementen boksen) leuker zijn dan ik had verwacht – ze zijn heerlijk pragmatisch. Docherty liet ons ook zien hoe effectief ‘single whip’ kan zijn: afweren, opzijstappen en de ander in zijn gezicht stompen, meer is het niet. Vorig jaar tijdens het STN festival wijdde Laura Stone een workshop aan deze beweging. Haar single whip was anders van aard, heel zacht en subtiel, waardoor ik me bewust werd van mijn lichaam en de kracht die in kleine bewegingen schuilt. Beide uitvoeringen hebben hun waarde. Voorlopig zou ik op straat gaan voor die van Dan, maar misschien is een combinatie ideaal. Ik zou alleen (nog) niet weten hoe ik dat moet aanpakken.

Tijdens de lunch sprak ik met een man die net als ik op zoek was naar praktijkervaring in vechtsituaties. En dan niet van het soort dat je opdoet in een achterafsteegje tijdens een maanloze nacht, maar naar pushing hands en applicaties. We waren het erover eens dat je die twee nodig hebt om balans, structuur en coordinatie in de vorm zuiver te krijgen. Alleen in de praktijk leer je waarom het één wel werkt en het ander niet. Door het vervolgens te perfectioneren in de vorm en je chi eromheen te wikkelen, zul je uiteindelijk ook veel effectiever en krachtiger bewegen tijdens pushing hands en in vechtsituaties. Het één versterkt het ander.

Ook Cora was in een discussie verwikkeld. Ik hoorde haar praten over hard, zacht en absorberen. Even dacht ik dat ze de voordelen uiteenzette van de Ha-Ra Viva Ultra, maar naar later bleek, ging het toch weer over tai chi.

Omdat het de hele dag warm en zonnig was, waren er mensen die in de loop van de middag met een boek in de schaduw gingen liggen. Ikzelf deed een introductieles pushing hands. De leraar liet ons ervaren hoe we een omvallende boekenkast zonder gebruik van kracht kunnen opvangen en weer rechtopzetten. Hij liet ons zien hoe we iemand uit balans kunnen brengen door hem iets ‘te geven’: niet een ferme duw in de rug, maar de subtiele beweging waarmee je iemand iets aanreikt. Daarna mochten we bij de ander op zeven punten op het lichaam pushen. De ander liet deze voorwaarts gerichte kracht afglijden naar beneden, door te ontspannen en te zinken. Als ‘pusher’ kun je voelen wanneer de ander zo’n beetje uitgezonken is en al jouw kracht met zijn achterste been opvangt. Dat vond ik bijzonder.

Hoe meer ik leer van en over tai chi, hoe meer vragen er rijzen. Wat ik ervan vind, wat ik erover denk, en wat ik erbij voel is altijd in beweging, net als tai chi zelf. Voor mij is tai chi een enorme puzzel waarvan veel stukjes ontbreken en waarvan de stukjes die wél aanwezig zijn, ondersteboven liggen zodat ik de afbeelding niet kan zien. Het deksel van de doos ontbreekt bovendien, zodat ik geen idee heb hoehet uiteindelijke plaatje eruit moet zien. Vind ik een nieuw stukje, rijst de vraag of het past bij de stukjes die ik al heb, en op welke manier. De puzzelstukjes die op dit moment lijken te horen in de rechterbovenhoek, kunnen na een nieuwe vondst blijken thuis te horen in de linkeronderhoek. Door deel te nemen aan workshops, draaien sommige stukjes spontaan hun afbeelding naar boven. Af en toe vallen twee stukjes in elkaar of krijg ik een idee van de plaats waar ze horen.
Het North Sea Tai Chi Festival is een ideale plek om te puzzelen!

Désirée Kool-Bierenbroodspot