Désirée's blog

Kerstviering 2011

Soms vraag ik me af of Gerard wel helemaal lekker is. Elke doordeweekse les brengt hij, samen met Margareth, de gymzaal met waaiers en kleden in Chinese sferen. Bewijzen heb ik niet, maar ik betwijfel of andere leraren hetzelfde doen. Eén keer per jaar verdwijnt mijn twijfel op slag: tijdens de kerstviering is het overduidelijk dat Gerard volledig dol is. Het kan niet anders of hij is de enige leraar die uren bezig is om de zaal onherkenbaar te versieren met kerstbomen, guirlandes, lichtjes, lampionnen en waaiers.

Honderd procent voor Shen!

Afgelopen zomer leek het me ineens een goed idee om mee te doen met de STN-competitie. Niet om te zien of ik beter ben dan een ander, maar om te voelen of het echt zo eng is als het lijkt. Gewoon voor de lol. Gerard vond het een goed idee: ‘Doe de 24-vorm’, zei hij.

North Sea Tai Chi: ideale plek om te puzzelen!

Al twee jaar gaf Cora hoog op over het North Sea Tai Chi Festival in Spaarnwoude: een driedaags evenement dat ik volgens haar niet mocht missen. Dus ging ik een keer mee. Niet voor drie dagen, alleen de zaterdag.
Het festival werd gehouden op een beschut eilandje aan een meer. Honderd meter naar links speelden kinderen in het water en in de verte zagen we vliegtuigen landen. Op het terrein stond een grote partytent waar je schaduw vond, waar je je kon laten masseren en waar je koffie en thee kon krijgen. Voor de tent stonden banken en tafels in de zon.

Tweede Shen-weekend: verbazing en verwondering

Wat is het toch een goed idee, zo’n Shen-weekend! We zien elkaar in andere kleding dan in onze tai chi pakken en hebben eens andere conversatie dan ‘ik begrijp het niet’ en ‘dit gaat me echt niet lukken’. Op 25 en 26 juni 2011 streken hele families neer op de camping in Bakkum, zodat we niet alleen elkaar, maar ook elkaars familieleden leerden kennen.

Terwijl het in de rest van Nederland bleef regenen, werd het in Bakkum droog. Negen kampeerders zaten ontspannen aan de thee met een plak cake toen Gerard en Margareth en de andere dagjesmensen binnendruppelden.

Kerstviering 2010

De kerstviering van taijischool Shen is een bloeiend spektakel, met elk jaar meer Chinese decoraties, meer lichtjes en meer gasten. De nadruk ligt op gezellig samen zijn, onder het warme schijnsel dat Margareth en Gerard verspreiden. De twee zagen er schitterend uit, in matching rood en zwart. Veel aanwezigen hadden eveneens werk van zichzelf gemaakt. Niels had zich een sexy ‘daklozen look’ aangemeten, Cora had linten in haar haar, Rina verscheen alleen-voor-deze-ene-keer in een zachtroze tai chi pak, en Janneke en haar dochter Jurien droegen prachtige tunieken.

STN festival 2010

Geen wedstrijden bij het STN festival dit jaar, wel veel leuke workshops. Cora en ik reisden er met de trein naartoe. Ik zal jullie vertellen wat ik heb geleerd, misschien heeft iemand er iets aan.

Sierlijk schutteren en schaven

In het Tropenmuseum in Amsterdam loopt een tentoonstelling die ik graag wil zien. “Maar voordat ik daar ga kijken, ga ik eerst even tai chi-en in het Oosterpark bij sifu Chan”, zeg ik tegen mijn man. Hij kijkt me argwanend aan. “Weet je zeker dat het niet andersom is – dat je die tentoonstelling aanwendt als aanleiding om te kunnen tai chi-en?”
Foei, wat een notie…

Kerstviering 2009

De kerstviering is een bijzonder onderdeel van het tai chi jaar. De zaal is dan prachtig versierd met lichtjes, kerstbomen, kaarsjes, slingers en Chinese lampionnen. Gerard geeft geen les, we doen elke vorm eerlijk en heerlijk – zonder onderbreking.

S.T.N. verslag, 21-11-2009, Amsterdam

Een dagje duwen, steken en wurgen

Op 21 november 2009 reisde ik met Paula, Ingrid en Karin naar het STN festival. In de auto vertelde ik dat ik had gedroomd dat de Italianen er dit jaar niet waren. Dat had ik niet moeten zeggen. Ze bleken er wérkelijk niet te zijn en daar gaven mijn reisgenoten mij de schuld van. Teneinde hun verwijtende blikken te ontlopen, besloot ik zoveel mogelijk workshops te volgen. Hieronder volgt een verslag van wat ik heb opgestoken.

Zoonslingeren

Elke maand ga ik zwemmen met mij twee zoons. Ze zijn zes en acht en dan is het nog leuk met je moeder..

Het eerste wat ze doen, nadat we gedoucht hebben, is mij in het diepe duwen! Dat lukt niet onmiddellijk "ik ben onwillig", maar dat maakt het juist zo'n leuk spel.

Het lijkt een beetje op judo- veel gewapper met armen en pogingen tot pootje lichten.

De tijd dat ik ze met een simpel zetje in het water kon doen laten belanden is voorbij- de jongens worden elke maand slimmer en sterker.

Pages

Subscribe to RSS - Désirée's blog