Blogs

Kalm loop ik het terrein van North Sea Tai Chi in Spaarnwoude op. Die kalmte is uiterlijke schijn. Van binnen ben ik een huppelend veulen dat niet kan kiezen wat ze eerst wil doen: bekenden begroeten; over het meer kijken naar de landende vliegtuigen; me melden bij de organisatie, of bramen plukken. Ik combineer het eerste en het laatste.

Het vierde Shen weekend verliep niet zoals het ons voor ogen stond. Toen ik op de camping arriveerde, stonden Karin, Paula en Ingrid op me te wachten. In hun auto. Totdat het zou ophouden met regenen. Een heel uur later waren de tentjes opgezet en stond de partytent te klapperen in windkracht acht.

In november meldde ik me aan als lid bij het Nederlands Taiji Team. Dat is geen eliteploeg maar een team dat als doel heeft om de drempel voor deelname aan toernooien te verlagen. Het NTT is opgericht door Cora van Geel, Nel van Biezen en Judith van Drooge. Als je je verdiept in het taiji landschap van Nederland kom je hun namen al snel tegen. De NTT verzorgt wedstrijdtrainingen en coördineert inschrijvingen voor toernooien en eventueel accommodatie in het buitenland.

Na een fantastisch feest is het nu tijd om dat feest nog eens stilletjes over te doen. Er zijn heel veel foto's gemaakt, 570 foto's die zich graag willen laten zien dus klik op de link onderaan dit bericht en geniet stilletjes nog een keer van de lekkere taart, de warmte, de gezelligheid, het plezier, het gelach, de verbaasde gezichten, de cadeautjes en van elkaar! 

De kerstviering is een prachtige gelegenheid om bij te praten met leden uit een andere groep, met mensen die verhuisd zijn, die terug zijn van ziek of die het te druk hebben op het werk om elke week op les te komen. De meeste leden zijn aanwezig op de viering en er hangt een feestelijke en gezellige sfeer.

Eind november ben ik naar het STN-festival in Nieuwegein geweest. In principe was dat het laatste festival, tenzij zich mensen melden om de organisatie op zich te nemen. Het zou jammer zijn als een evenement als dit zou verdwijnen want behalve een ontmoetingsplek is het een prachtige manier om wat op te steken over tai chi.

Vorig jaar werd ik door Cora nog gedwongen mee te gaan naar het North Sea Tai Chi festival. Dit jaar had ik totaal geen aanmoediging nodig om me in te schrijven. Het NSTC is namelijk een korte vakantie. Het begon al ’s ochtends vroeg toen ik op de snelweg werd gepasseerd door jakkeraars, strak in het (mantel)pak. Ik moest erom lachen: in mijn sportkleding reed ik ongehaast naar Spaarnwoude. Op het terrein heerste niets dan rust. Mensen dronken thee op het terras bij het meer, er klonken buitenlandse talen. Het was alsof ik ver van huis was.

Net als vorig jaar vierden we het Shen weekend op Kennemer Duincamping Bakkum. Op zaterdag waren we met z’n twintigen: vooral leden van de school maar ook familie.

We startten de dag met een kop thee en wafels met aardbeien en slagroom. Behalve gewone thee was er speciale: biologische ‘women’s energy’ en ‘women’s balance’. Niels moet daarvan hebben gedronken want tijdens de zwaardvorm begon hij ineens te multitasken, iets wat alleen vrouwen goed kunnen. Terwijl hij zijn zwaard liet zwaaien legde hij zoon Joeri de techniek uit van het vliegeren.

Soms vraag ik me af of Gerard wel helemaal lekker is. Elke doordeweekse les brengt hij, samen met Margareth, de gymzaal met waaiers en kleden in Chinese sferen. Bewijzen heb ik niet, maar ik betwijfel of andere leraren hetzelfde doen. Eén keer per jaar verdwijnt mijn twijfel op slag: tijdens de kerstviering is het overduidelijk dat Gerard volledig dol is. Het kan niet anders of hij is de enige leraar die uren bezig is om de zaal onherkenbaar te versieren met kerstbomen, guirlandes, lichtjes, lampionnen en waaiers.

Afgelopen zomer leek het me ineens een goed idee om mee te doen met de STN-competitie. Niet om te zien of ik beter ben dan een ander, maar om te voelen of het echt zo eng is als het lijkt. Gewoon voor de lol. Gerard vond het een goed idee: ‘Doe de 24-vorm’, zei hij.